shkrimtar dhe përkthyes. Ai lindi më 12 dhjetor 1917 në Hatay Reyhanlı. Ka mbaruar shkollën e mesme të Hatajit. Ai hyri në Universitetin e Stambollit, Fakulteti i Letërsisë, Departamenti i Filozofisë. Ai u kthye në Hatay para se të përfundonte shkollimin. Për një kohë ka punuar si mësues në shkollë fillore dhe drejtues rrethi dhe si ndihmës shef në Zyrën e Përkthimit. Ai u diplomua në Universitetin e Stambollit, Fakulteti i Letërsisë, Dega e Gjuhës dhe Letërsisë Frënge. Mësoi frëngjisht në shkollën e mesme të Elazigut (1942-45). Punoi si pedagog në shkollën e gjuhëve të huaja të Universitetit të Stambollit (1946). Ai humbi shikimin në vitin 1955. Por me ndihmën e studentëve vazhdoi studimet deri në vdekje. Ai doli në pension nga Universiteti i Stambollit në vitin 1974. Ai ndërroi jetë më 13 qershor 1987 në Stamboll.
Artikulli i parë i Cemil Meriç u botua në gazetën Yeni Gün në Hatay (1928). Më vonë, ai shkroi artikuj në revistat e Shekullit XX, Yeni Insan, Hisar, Letërsia Turke, Yeni Devir, Pınar, Doğuş dhe Literature. Cemil Meriç filloi të përkthente nga frëngjishtja në rininë e tij. Ai tregoi se ishte një përkthyes i fortë me përkthimet e tij nga Balzaku dhe Victor Hugo në Hanore. Ai eksploroi bazën e qytetërimit perëndimor. Ai vuri theks të madh në çështjet gjuhësore. Ai argumentoi se gjuha është thelbi i një kombi. Ai u përplas dhunshëm me censurën dhe letërsinë anarkike. Veprat e tij kryesore janë Letërsia Indiane, Saint Simon, Sociologu i Parë, Socialisti i parë, Në pragun e një bote, Ky vend, Ata në shpellë, Historia e një fatkeqësie, Drita vjen nga Lindja dhe Njohuri nga kultura.
Çmimet që mori:
< br />Ai mori çmimin "Fondacioni Kombëtar i Kulturës së Turqisë" për veprën e tij Kırk Ambar, "Autori i Vitit" nga Shoqata e Lidhjes së Shkrimtarëve të Ankarasë, çmimet "Review" nga Shoqata e Artistëve Kayseri dhe Unioni i Shkrimtarëve Turk "Idea Veprat e Vitit" për veprën e tij të quajtur Kültürden İrfana.
Lexo: 165
